Wanneer je nu de voordeur binnenkomt op Boschwijk, dan zie je in de hal en doorlopend naar de
woonkamer de oorspronkelijke koperen lampen hangen welke ook in de vroegere raadszaal hingen.
Gerda had er met hulp van haar schoonmoeder, een flinke klus aan, om ze destijds weer schoon
te krijgen. Ze waren helemaal zwart geworden.
Na de restauratie van het huis werd begonnen met het terugbrengen van het ernstig verwaarloosde
park van het landgoed in de stijl van Rhijnvis Feith. Hij liet het park aanleggen in de vroege Engelse
landschapsstijl, met kronkelpaden, hoogteverschillen en waterpartijen. Feith schreef niet over de
aanleg van het park, er zijn alleen opmerkingen over zijn behoefte aan landelijke rust en de
geneugten van het landleven.
De vijver aan de achterkant was helemaal dichtgegroeid, zaten vol met slib en plantresten.
Ook de bruggetjes over de vijver aan de achterkant, evenals de grote vijver in het bos, waren aan
groot onderhoud toe.
Er werd begonnen met het schoonmaken van de vijvers, waarbij zo’n 300 m³ bagger werd
verwijderd. Aan de overzijde ligt nu de golfbaan.
Met behulp van een landschapsarchitect werd een concreet plan gemaakt.
Maar hier ging enorm veel vooronderzoek aan vooraf. Alleen dat duurde al meer dan een jaar.
Het PHB, Particulier Historische Buitenplaatsen, heeft veel input gegeven. Vele oude kaarten
werden boven water gehaald om te zien hoe het park er in vroeger tijden uitzag. De vijver aan
het einde van de oprit was gedempt en de paden door de bossen waren vrijwel niet meer te zien.
Om het park in de Engelse landschapsstijl te kunnen herstellen, was het kappen van veel bomen
onvermijdelijk. Er werd echter niet alleen gekapt; bij de vijver aan de voorkant werden
bijvoorbeeld een tulpenboom en een lindeboom geplant.
Op de achtergrond is het prieel te zien welke nu (2024) bijna 175 jaar oud is.
Ook de moestuin krijgt zijn oorspronkelijke vorm terug. Er werd buxus geplant, maar ook
verschillende borders werden aangelegd.
In het voor het publiek opengestelde park vind je nog altijd een prachtige beuk, die in de top 10
staat van meest markante bomen in Zwolle. Deze boom maakte in ieder geval grote indruk op mij
door zijn omvang en schoonheid. Bijna niet op foto vast te leggen.
De beuk anno 2024
Aan de andere zijde van de oprijlaan staat een enorme oude treurbeek.
Aan het einde van de oprijlaan staan twee heel bijzondere leeuwen, die zeker geen
standaard vorm hebben. De leeuwen zijn oorspronkelijk afkomstig van de Diezerbuitenpoort in
Zwolle. Een poort die tussen 1610 en 1620 werd gebouwd, maar helaas in 1829 werd gesloopt.
Wie de leeuwen naar het landgoed heeft gebracht, is niet bekend.
Bert en Gerda hebben de beide leeuwen laten restaureren.
In de vijver voor staat een prachtig beeld van Tineke Willemse. Zij is zelf de inspiratie geweest
voor dit beeld. Thuiskomend op Boschwijk, als kind, strekte ze vaak haar armen wijd uit.
wordt vervolgd
Marianne ten Klooster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten