Die laatste voorstelling werd op zaterdagmiddag gegeven
en was een groot succes. Zowel toeschouwers als spelers genoten met volle
teugen. De taxibusjes reden af en aan, de serre stond vol rollators en in de
twee pauzes trad er enige filevorming voor de toiletten op, maar het was een
bijzonder gezellige middag. Wel jammer dat enkele mensen al vóór het eind van
het stuk weg moesten omdat de taxichauffeur te vroeg was en niet even wilde
wachten tot het doek voor het laatst dicht ging. Nadat uiteindelijk ook de
laatste toeschouwers vertrokken waren, sloten de leden van Sagezo (al vanaf
12 uur in het Parochiehuis aanwezig om te worden geschminkt en verdere
voorbereidingen te treffen) de middag tegen zevenen af met een heerlijk
stamppottenbuffet.
Even een korte inhoud en enkele foto’s van een van de
voorstellingen. Het kan zijn dat met name Adriaan, als de verlegen Rex Rauw,
anders op de foto staat dan u hem tijdens de voorstelling hebt gezien, want er
is een beetje gevarieerd met zijn uiterlijk...
De families Rag en Rauw zijn al jaren elkaars buren en
ook elkaars tegenpolen. De familie Rag is keurig netjes, bij smetvrees af. Bij
de familie Rauw is het nogal een zooitje. Op een dag valt de straatprijs van de
Postcodeloterij in de straat waar beide families wonen. Die prijs zou vooral
zeer welkom zijn bij de familie Rauw, die leeft van de bijstand en wat Bertus
aan oud ijzer bij elkaar scharrelt, maar helaas heeft Bertus zijn lot net opgezegd.
Toch houdt de maatschappelijk werker die namens de gemeente en de Postcodeloterij
prijswinnaars begeleidt, vol dat ze een prijs hebben gewonnen.
Ondertussen wil dochter Roosje Rag, sinds haar kleutertijd
al bevriend met zoon Rex Rauw, wel iets meer dan samen voetballen en joggen. Ze
probeert de verlegen Rex met allerlei trucjes te verleiden. Zo schiet ze
tijdens het joggen een schuur met hooi in en wendt ze kramp voor, zodat Rex
haar been moet masseren (hoger!). Oma, die als het zo uitkomt doof is, maar
meer meekrijgt van alles wat er wordt gezegd dan iedereen denkt, adviseert
Roosje het ‘paardenmiddel’ in te zetten: Rex dronken voeren, naast hem in bed
gaan liggen en als hij wakker wordt, zeggen dat alles achter de rug is. Dat
pakt averechts uit: Roosje belandt zelf dronken in bed en wordt in een laken
gewikkeld door Rex afgevoerd.
Ook Philippe Fijn en Bertus Rauw, samen op stap naar het
buurthuis om hun prijs te vieren, kijken te diep in het glaasje. Zij slapen
dicht tegen elkaar hun roes uit in de brede stoel van oma, nadat Philippe een
heel verhaal over lichtknopjes en Sinterklaas heeft afgestoken.
Minie Rag stuurt haar hulpje in de huishouding Wendy
langs om de familie Rauw wat te helpen, nu ze zo’n pech hebben. Wendy komt
echter niet aan werken toe, want tot tweemaal toe denkt ze tot haar schrik een
lijk aan te treffen onder het laken op de stoel.
Bij de prijsuitreiking krijgen toch beide families een
gouden envelop. Als de maatschappelijk werker dan komt vertellen dat er helaas een
fout is gemaakt met de namen, komt de aap uit de mouw: oma heeft iemand aan de
telefoon gehad die het toch zo jammer vond dat ze waren gestopt en toen heeft zij
twee loten genomen. Bertus en Roelie krijgen de helft van de prijs en Rex de
andere helft, op voorwaarde dat hij met Roosje trouwt! Dat is wat oma noemt een
paardenmiddel.
Voordat regisseur
Thera Hülsmann zich met het openingswoord tot de zaal richt, neemt oma
(Jacqueline Noordman) alvast plaats in de stoel waarin ze regelmatig een dutje pleegt
te doen.
Minie en Philippe
Rag (Bep Spijker en Benny van Eekeren) komen Roelie en Bertus Rauw (Rita
Boerkamp en Peter Bastiaans) vertellen dat ze de straatprijs hebben gewonnen.
Wendy (Gemma
Rosendaal) komt schoonmaken en vindt een ‘lijk’ onder het laken.
Philippe en Bertus,
uitgeteld na een avondje stappen, worden door Roelie met een laken toegedekt.
Minie is bang dat
Philippe iets is overkomen.
Rex (Adriaan van Krevel)
masseert het been van Roosje (Esther Damman).
Er is een fout
gemaakt met de namen, maar oma zet alles recht. Links maatschappelijk werker
Mike van Tol (Bart van der Kolk).
Het voltallige
samengeraapte zooitje, met 4e van links souffleur Bennie van Beesten en 4e van
rechts regisseur Thera Hülsmann.
Ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan van Sagezo viel
er bij de verloting na afloop een extra boodschappenmand te winnen, waarvoor
het publiek bij binnenkomst een gratis lot ontving. Dat viel in goede aarde,
want wie wil zo’n mooie prijs ter waarde van 50 euro nou niet winnen?
Iedereen die ons heeft gesteund door een advertentie in
ons programmaboekje te plaatsen, prijzen voor de verloting beschikbaar te
stellen of op wat voor manier dan ook: heel hartelijk dank!
namens toneelgroep Sagezo,
Gemma Rosendaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten