Het ballonneseizoen lig a weer achter ons en zo langzaam an gaon wie weer mooi naor de sinterkloas toe. De daag’n wurde’n kôtter en de nachten een bettie langer, alle naodeel’n hef ok wéh weer zien veurdeel’n. En ofgeloop’n wekke belde de redactie van de Elshofbode mie op, umme te vrôg’n of ik nog een stukkie hadde lig’n. Helaas ha’k niks lig’n maar een paar wekke geleed’n he’k nog wel weer wat met emaakt.
Fennigje en ik zaat’n met een bakkie leut toen de telefoon gunk, Fennigje d’r zuster of e disse zomer nog een wekke kwam umme de boel dreiende te hold’n.
Dus ik zegge det e de andere wekke de busse maar mos nem’n en det e die kant op mos gaon, ach dan had ik het rieke veur mie allinig. Toen bedacht ik mie det ik daor mar iens gebruik van mosse maken umme Toone iens op te zuuken. Toone is met de vrouwe naor Corfu is verhuusd, in Griekenland. Hij mos daor naor toe veur zien wark. Hij had a vaker evrôgd of wulle een keer kwaam’n. En dit leek mie dan ok een mooie geleeg’nheid umme die kante een keer op te vlieg’n. Want Fennigje hôld daor niet van, vlieg’n niet en ok de warmte niet. De volgende dag kiek ik de krante deur en zie det ut nog gien 100 euro kost umme hen en weer terugge te vlieg’n, dus bel ik mien moat umme te vertel’n da’k de andere wekke die kant op gung as Fennigje naor her zuster toe gunk.
Dus nog gien wekke later zat ik in’t vliegtuug op weg naor Toone en zien vrouwe. Het weerzien was machtig en wie hebt dan ok tot in de kleine uurties deur eproat.
De volgende moarn waar ik al vrog wakker en Toone liet mie zien hele spullegie zien. Zo ok de schuure waor e een mooi gruun brummertie had staon die ik wéh moge gebruuk’n disse wekke det ik hier ware, dan kon’k de boel op ‘t eiland bekiek’n, omdat hij tuurlik gewoon mos warken.
Det liet ik mie natuurlijk gien twee keer vertell’n. Ik hadde mie bedacht det ik die middag maor iens op onderzoek uut mosse gaon. De buut’nlucht zol mie goed doen want ik hadde een bettie last van een jetlek, ha’k wel is eheurd, dus zol ik d’r ok wéh last van he’m. En nao de middag zwaai’en Toone en zien vrouwe mie uut en ik trappe het brommertie an om iens effen wat rond te toer’n. En ik mutte eerlijk bekenn’n det ut een mooi eiland is, ik snappe noe wéh det Sissi de keizerinne hier graag kwamp!
Eerst maor een stukkie naor het noord’n Palaiokstritsa stund op ut kaartie. Lezen gunk niet, laot staon uut spreek’n! Gewoon de bôrd’n volg’n en gaon! Machtig mooi rittie en het geluud van de krekels was niet te geleuv’n. Een kabaal van heb ik jou doar! Hikkend, proestend en snoevend warkte ut brummertie mie de heuvels op. Misschien det ik toch ietsie mosse af vall’n, want ut brummertie had d’r meuite met umme de heuvels op te koom’n. Effen later kom ik bie een mooi strandtie en geniete van de blauwe zee en ut strand en nao een uurtie ha’k ut wéh bekeek’n. Ik trappe ut brummertie weer an en rieje weer terugge.
Halverwege zie ik zo’n taveerne met een mooie veranda, det lag d’r zo mooi, precies in een bochte tussen de bargen met twee weeg’n die bie mekare komt en ik bedachte det ik daor mar iens effe wat mosse gaon drink’n. Daor kon’k mooi alles bekiek’n.
Ik lope de veranda op en daor kump mie een keer’l an, de ober, hij zag er niet echt uut as een ober, ach, ai mar wat te drink’n kon krieg’n. Misschien was e een bettie verlaat met ankleed’n, det overkomt mie ok wel is. Hij begunt teeg’n mie te proat’n en ik proate terugge en hij begunt te lach’n en ik lache maar met um met, want verstoan koi mekare niet. Ik maak’n een gebaar det ik wéh wat te drink’n luste en hij kek mie an met een verbaasde blik, en nao wat gebaar’n begreep e mie en begunt heel hard te lach’n. Ik snappe niet wat e noe te lachen had, het ienige wa’k kon doen was met lach’n. Toen leut e mie de koelkaste zien, ach ik binne de meuilijkste niet. Ut was ok warm vandaage en det was misschien de Griekse gewoonte wéh, det ie alles zelf mar uut de koelkaste mossen halen. Wie hebt allemaole wel iets gien zin. Ik kieke wat er in de koelkaste stiet en zie een flesse met water stoan Ouzo, ach det zal wéh Grieks wees’n veur water, in Frankrijk zegt ze aqua, en Grieks is toch áns dus ik pakke de flesse en de ober pak’n twee glaasies. Wie zit doar een bettie te keuvlen met hand’en en voet’n en iniens kump daor op de weg een auto an scheur’n en de ober begunt mie toch te scheld’n. Eerst snapt’n ik ut niet maor na nog een glaassien water met anijssmaak ha’k deur det ut umme de auto’s gunk die zo hard deur die bochte hen kwam. Zien taveerne stund precies in die bochte en hij was natuurlijk bange det die leu uut de bochte zollen vlieg’n.
Het was een alleraordigste keer’l en het werd hoe langer hoe gezelliger en wie kond’n mekare hoe langer hoe better verstaon. Nao een paar glaasies ouzo water kreeg ik toch wéh wat trek, dus ik roepe Janis, det was zien name, en ik vrôg um of ik ok wat etten konne. En weer die verbaasde uitdrukking op de snoete en daor begunt e mie weer te lach’n. Toen wees e mie det ik maor effen met mosse loop’n en daor leut hij mie de boomgaard zien. Ach, jongens, doar in de boom hangen mie toch de mooiste sinasappels. Wat een vrindelijke keer’l, ik plukke d’r een paar of en stoppe ze in de pette, want det lust’n Toone en de vrouwe ok wéh. Wie loopt weer terugge en ik wieze op mien boek det er wat in mos koom’n, hij bulderde het uut van het lach’n, daor schut hij de keuk’n in en hij kump terugge met stokbrood en botter.
Het smaakt’n mie allerbest en ie kunt hier best weez’n. Mar het werd tiet umme naor Toone en de vrouwe terugge te goan, dus ik vroage an Janis wa’k um schuldig binne en doar begunt e mie toch weer te bulderen van het lachen en ik mosse de knippe maar weer op bargen. Wat een alleraordigste keer’l! Ik trappe het brummertie weer an, de sinasappels in de buule en gao weer op weg. De weg terugge was twee keer zo lank as de henweg. Det water was toch áns as bie ons.
Wie zitten ‘s aovonds an de taofel en Toone vrûg me wat ak edaon hadde en ik legge um uut det ik iets wiederop in de bochte bie een taveerne hadde ezeet’n en det ik met de ober Janis van het Griekse water ouzo hadde geneut’n. De oog’n van Toone werden zo groot as scheutelties! Daor zat gien Taveerne! Langzaam an drung ut tot mie deur!
Ik hadde mien lessie eleerd, hier op Corfu was niet elke veranda an het huus een taveerne.
De groet’n
Hendrik
Ps
Ik hebbe gien tekening veur jullie emaakt, want ik op zo’n brummertie is gien gezichte dus heb ik de foto van Janis er mar bie edaon nao ons watertie, dus de foto kump uut mien album.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten